O Wyrykach
Wyryki – to niezwykła wieś położona na pograniczu dawnej Chełmszczyzny i Podlasia, w etnograficznym pierścieniu wsi nadbużańskich. W XIX wieku położona pomiędzy dworami w Wyrykach, Adampolu i Natalinie. Położona w cieniu rzymskich i bizantyjskich kopuł włodawskich świątyń, za dużym, starym borem. Przed wielu laty, pośród wielu zabudowań, różnej zamożności Wyryki miały tez swoje osobliwości – folwark nazywany Dworem Wielkim, kilka wiatraków koźlaków, dworskie rządówki, żydowskie sklepiki i całą wieś niekończącą się w zabudowaniach. Chaty budowane były na styl podlasko – wschodni, kryte gontami lub blachą, z szalowanymi gankami, z okiennicami nierzadko rzeźbionymi przez ludowych, wyryckich stolarzy, ze spichrzami przy drodze, które ze swymi podcieniami i okapem stoją do dziś, ze skrzypiącymi żurawiami i studniami – okolone zapłociem, sadami, starodrzewiem, ogródkami z różnorakim kwieciem i mnóstwem przydrożnych krzyży i kapliczek.